Karanlık gecede gözüm görmezken
Gittiğim yolları gösteren oldun
Hüzünlü yaşayıp devran sürmezken
Gönlüme umudu sen veren oldun
Karanlikta kalıp yaşamak zordu
Çekilen hasretlik gönlümü yordu
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta