Akşamlar çöktü yine şehrin bacalarına
Kaldırımlar su kusuyor umarsız karanlığa
Sadece ben duyuyorum feryatlarını
Bir de öksüz erguvan ağaçları
Onlarıda utançtan uyku tutmuyormuş
Bu yüzden dost olmuşlar şehrin her tonuyla
Ben ise tanımam hiç bir tonu
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta