Karanlığı sevmiyorsam, ki; öyle..
Çünkü, karanlığı, gericiler, yırtıcılar ve hırsızlar sever..
Ve, bir gün aydınlığa şiirler yazmayı düşündüğümde;
Aklıma, ne bulutların ardında kaybolmuş, karanlığın simgesi, bir dolun ay,
Ne de, kendi çevresini bile aydınlatamayan yıldızlar, gelirdi..
Aklıma, ilk güneş gelirdi..
Ve ışığı ile, tüm sıcaklığı ile, hayat verdiği her canlıyı, her nesneyi, ayrımsız kucaklayan, Güneş için olurdu, o şiirlerimin hepsi..
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim