Kafam Biraz Karışık Şiiri - Dinmez Er

Kızıl alevlerle aydınlanıyordu meydan
Yıldızlar ve ay seyrediyordu yanan geceyi
Yorgun yılgın bıkkındım
Koyu bir karanlığın ortasındaydım
Dokunsalar çılgın biri olurdum.
Alsalar üstümden kör eden karanlığı,
Yazgım silinecek sanki temelinden,
Dün gün gördürmedi bana hiç,
Bugün yarında gördürmeyecek!

Karanlık odaların aydınlığa hasret
Köşelerinde saklandım.
Dokunabiliyordum gözyaşlarıma,
Karanlığın içinde kara kağıtlara
Şiirler yazdım, uzun gecelerin
Çıldırtan yalnızlığını,
Uçsuz bucaksız özlem denizlerinin,
Mavi siyah sularını…

İster davet et, ister hayal et,
Belki bir şeytan, belki de sevgilin,
Çıkar gelir gönlü isterse,
Güzelliklerle açılır bazı kötülükler,
Şaşırmamalı bataklıklarda çiçek açtığına
Pencereler yorgun dalıp giden bakışlardan,
Rüzgarın titreten nefesinden,
Yağmur damlalarının sesinden…

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2018. 10. 14 /