Karagöl Sevdası (güncel) Şiiri - Ömer Tural

Karagöl Sevdası (Güncel)

İncebel, Kırmızıeniş, Bayraklı Güzel Tepe...
Eteklerinde fısıldar rüzgâr.
Karüce'nin bağrında, Şema'nın yamacında,
Kardelenler açar, bir başka bahar.

Kar çiçekleri cesur, kışa meydan okur,
Sapsarı çiğdemler, göz alır, büyüler.
Bayraklı Güzel Tepe'de kar yorganı boylu boyunca,
Taşlara, kayalara isyan ederler.

Mavi mavi nevruzlar, Sabun Pınarı'ndan fışkırır,
Siyah sayların üstünde, su akar durulmaz.
Yağmur diner, güneş vurur, bir başka parlar:
Laleler, mor sümbüller... Ruhum onulmaz.

Başı püre püre pus, sisli dağlarım,
Beyazlara bürünür, mora çalar bazen.
Mas mavi, sapsarı çiçeklerle büyüler,
Umut veren düzlükler, gönlümde izler.

Akasyalar, iğde kokusu, berrak ve duru,
Pınarların suyu soğuk, cana can katar.
Bizi söyleten bu sevda, her şeyiyle,
Karagöl Köyü, adı konmamış sevdadır, yazar.

İşi gücü bıraktırır bahar havası,
Arının çiçekteki dansı, kuzunun meleyişi.
Bizi var eden, terk ettiren bu tutku,
İşte budur yazdıran, ömrümüzün deyişi.

Duyguların Şairi Ömer TURAL