Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
İnsan varsa her şey vardır / Tutunur insan, tutunmaya çalışır, tutunamayanlar diye bir şey yok şair, son nefesinde dahi tutunur, belki de bir şiire. Cılızlaşır tutunmak, son bir nefese / ve fakat ölmeden can ölmez tutunmak. / vasiyete dahi tutunur insan, türkülerle gömün beni...
Merak ettim şimdi acaba şair perşembe gününde ve pariste ölmüşmü... Ama şair İstanbulu görseydi İstanbulda ölmek isterdi bence ve hatta beni İstanbula gömün derdi birde
Ah,yalnızlık, yalnızlık! İnsanı 'yalnızlık' kadar yıkan 'bir güç' olmamaıştır, olamaz da...Hele hele de toplumcuysan...Vururlar da vururlar...Ah,arkam ah! Bu güzel şiir için seçici kurula yürekten teşekkürler...Perulu şairide saygıyla anarım. Dostlukla.(MŞ).
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta