1 mart 1961 Iğdır Tuzluca kağın köyü
bıçaklanmıştı şimşekle gökler yarılmış,
üstüme dökülmüştü kanlı yağmurları...
Ayı gördüm, kana bulanmıştı yüzü
yeryüzünü andırıyordu kanlıydı, somaydı
parıltısını toplamıştı gözlerine,
insan yüzüydü sanki kançanağıydı...
Eğrilmiş ağaçlar saçlarını yoluyordu
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta