Yürek Şeydalandı 2

Ben bir günde iki güneş birden görüyorum.
Ama gözlerimi en çok kamaştıran güneş sensin.
Bırak yıldızları seyretmeyi, onlar seni seyretsin.
Ben olurum o nur yüzün için çiçekleri bile inciten.
Saçtığın ışıkları bile toplarım, büyülerken beni o inci ten.
Sana bakmayı çok sever aynalar.
Bakışlara anlam katan bakışların benliğimde benden fazla var.
Aynalar sorsun “senden güzeli var mı” diye sana.
Varlığımın bütünü sen oldun, ben ise kendi varlığımda ufak bir parça.
Ne gariptir ki seni senden bile kıskanıyorum bazen.
Elini kalbime koy dinle:
Sana yazılmış bir müzik bestem var doğuşumdan itibaren.
Hoşuma çok gittin biraz da bana gel.
Güzelliğini dillendirmemden bıkma, bazı sözler söylendikçe güzel…
Dünyada olmayan bir kokuyu koklamak, bir sesi duymak gibi seni sevmek…
Gülüşün yüzünün süsü, gün ışığı gülüşünün yanında seyrek.
Saçlarına dolanmış güneş ve yıldızlar, her hareketinde haykırır ar.
Birbirimize bakarken kahvemiz soğusun, bende benden çok sen var.
Dünyaları karşıma alırım, yeter ki kalbini avuçlarıma indir.
Birlikte yatacaksak deprem enkazı altı da olabilir.
Ben bu şiirin bin tanesinden daha yazarım senin gamzelerine.
Vadiler birer doğa harikası ise senin gamzelerin ne?
Saçların yatağıdır ellerimin, ellerim o yataktaki nehir.
Sana seni ne kadar çok sevdiğimi anlatacağım yanağını getir.
Güzelliğin ben yerimi ne kadar değiştirsem de gördüğüm tek manzara.
Yanağını getir bir öpücük kondurayım, arkadaş olsun yastığınla.
Sen yeter ki benim için say ayları, ben yıkarım Nemrud’un saraylarını.
Özlemini minik kalbinde taşı, hasretine sar aylarını…
Sevdiğin kadar özle, neler yaparım bilemezsin yokluğunda.
Ben etrafında yaşayan halk olurum, yokluğun dağ…
Gözlerin antidepresan, ruhumu uyuşturur bakışların.
Rüzgarın estiği yöne geçerim, yeter ki rüzgar sana dokunmasın.
Bir ömür çekerim nazını.
Bir dediğini ikiletmem, çoğu varken getirmem azını.
Öperken koklarım tenini,
Toplayıp cebimde biriktiririm saçının her telini.
Çok uzaklardan tanırım saçını, kokun burnumdan hiç gitmez.
Her gördüğümü sana benzetirim, ama kimse sana benzemez.
Senin için herkesi karşıma alırım, gerekirse veririm canımı.
Benim her şeyim senken vereceğim sadece bir beden ve birkaç anı.
Yolun sonunda sen varsan ayağım tanımaz ne diken ne çivi.
Sen üşüme diye soğuk odana soban olur yakarım kendimi.
Sen bana ağacın toprağa, toprağın suya olduğundan daha yarsın.
Yokken bile var olanlardan daha fazla varsın.
Bakışlarının güzelliğini tarih yazsın, talih olsun yanında.
Cennetin tanımını okudum gözlerinden sonsuza çıkan yolda.
Sadece bu aşk uçurabilir bizi, uzat elini çıkalım gökyüzüne.
Bulutlar ellerine denktir, gök yüzüne…
Sen yokken bir bedende iki ruh; sen varken iki bedende tek ruhum.
Aşkındır güç veren, ruhundur gitmek istediğim, gözlerindir yolum…

Muhammet Bora Candan
Kayıt Tarihi : 10.5.2020 16:19:00