Kar üstüne kar yağdı
Yar üstüne yar sevdi
Görenler delisin dedi
O kul da boyun eğdi
Kar üstüne kar yağar
Yar üstüne yar sever
Zarar üstüne zarar eder
Ömür boyu ah vah eder
..
Bu gece İstanbul beyaza boyandı
Mahmur gözlüm ta şafakta uyandı
Sevinç çığlığından tüm aile uyandı
Kar nedeniyle sabaha zor dayandı
Kar sevincinden sayısız çığlıklar attı
Sayısız kartopu yapıp sağa sola attı
Daha sonra da kardan adam yaptı
Yeter dediğinde de birkaç takla attı
..
Bir elim kara/diğeri de yare deydi
Sanki de ateş parçası mıydı neydi
Elimdeki kar, içimdeki yağlar eridi
Başım, mutluluktan ta göğe deydi
Çoktan dökmüştü ağaçlar yapraklarını
Unutmam kar misali, yarimin busesini
Görseydiniz, cezbeye gelirdiniz ahengi
Ne güzel yaratmış O her şeyin rengini
..
Durun beni bırakıp gitmeyin beyaz bulutlar
Siz giderseniz yok olur hayalimdeki umutlar
Ah nerede o çocukluğumdaki beyaz umutlar
Herhalde, çocukluğumdakiler beni unuttular
Ah gökyüzünde gördüğüm, o beyaz bulutlar
Karlı dağlar zannettiğim, kar beyazı bulutlar
Zirvesine çıkıp da kaymak istediğim bulutlar
Ah nerede o çocukluk anısı o beyaz umutlar
..
Hep adını mırıldıyor dudaklarım
Sesinden uğulduyor kulaklarım
Kurumadı aşkından yanaklarım
Gelmezsen biter mi ah u zarım
Ah Leyla’m ah bak kar yağıyor kar
Sensiz dünya bana dar geliyor dar
Aşk ateşinden içim yanıyor har har
Söndüremez ki içimdeki o ateşi kar
..
