KAR VE SEN
Dağlar, denizler giymiş beyaz kürkünü.
Şehirler, cadeller, sokaklar ve evler çırılçıplak terkedilmiş halde karı bekliyorlar.
Ben de, bütün benliğimle , tüm bendenimle çaresizliğin, umutsuzluğun ve mutsuzluğun iplerine bağlanmış halde seni bekliyorum gelip çözesin diye.
Geldin işte !
Sen ! Gökyüzüm, sen ! Güneşim
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta