Kar tanesi Şiiri - Ömer Gülmez

kar tanesi kaçıyor benden bilmemki ne diye
konmuyor ak düşmüş saçlarıma yer yok diye
alıp okşamak istiyorum teninden
yıllarım gibi eriyip gidiyor bir bir elimden
ömrü başa sarmış gibi hissediyorum kendimi

kar tanesini pak bilir güvenirdim
özgürce uçtuğuna imrenirdim
sırtımdan vurdu zafer sarhoşluğunda
dünde esir kalmış gibi hissediyorum kendimi

ümitler kaçıyor benden ayağımda bin bir naz
esmiyor otağıma rüzgar umutlar kirli beyaz
tutup yüzleşmek istiyorum kolundan
bu kez anılara dalıyor kurtulamıyorum dilinden
kağnı kervanında gibi hissediyorum kendimi

sis sardı doğayı bendeki ile itişti
gitsin istedim karayel ile birleşti
duymuş tünedi üzerime daha da sertleşti
yarına varamayacak hissediyorum kendimi