bezginliğin, gözlerde ufacık kurşunlarını sallandırdığı,
o hain akşamda,
apak bir rüya gibi çöktün de,
canlanıverdi, telaşelerin bitap düşürdüğü
ölgün koşuşturan her bir insan.
yekpare yürekmişçesine, hep birlikte şenlendi,
aksin, düştüğünde yeryüzüne tüm gönüller.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta