Kefene büründü karla;
Dedemden kalan tarla.
Esiyor rüzgar üstünden; tozuyor kar
Uçuşan karda ne hayallerim var!
Nebatatın anası toprak.
Kar kefeni eriyince bak;
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta