Kefene büründü karla;
Dedemden kalan tarla.
Esiyor rüzgar üstünden; tozuyor kar
Uçuşan karda ne hayallerim var!
Nebatatın anası toprak.
Kar kefeni eriyince bak;
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta