Gün gelince insana, kendi olmak yetmez. Ve başlar hatalar silsilesi, bir biri andınca çığ gibi. Kendi olduğu halde, kendini bulmak için çıktığı yolda bırakır aslın da tüm benliğini. İnsan özünü, evini kendi sırtında taşır kaplumbağa misali. Ve değerli sandığı değersizlikler uğrana, yok sayar hakir kılıp kendini. İdamı kaçınılmaz olur ruhun. Ha kendin atmışsın sehpaya tekmeyi ha başkası. Ne fark eder ki..!!🎈SG
Elimde, sükutun nabzını dinle,
Dinle de gönlümü alıver gitsin!
Saçlarımdan tutup, kor gözlerinle,
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin!
Yürü, gölgen seni uğurlamakta,
Devamını Oku
Dinle de gönlümü alıver gitsin!
Saçlarımdan tutup, kor gözlerinle,
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin!
Yürü, gölgen seni uğurlamakta,
"Kendi olduğu halde, kendini bulmak için çıktığı yolda bırakır aslın da tüm benliğini".
öyle belkide.
ama mumkun mudur acaba kaybetmeden bulmasi kendindeki Kendini? Yitirmek gerekiyor belkide karsilasmak icin yeniden. kimbilir…
Son cumlenizde vurucu. Var ol!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta