Gün gelince insana, kendi olmak yetmez. Ve başlar hatalar silsilesi, bir biri andınca çığ gibi. Kendi olduğu halde, kendini bulmak için çıktığı yolda bırakır aslın da tüm benliğini. İnsan özünü, evini kendi sırtında taşır kaplumbağa misali. Ve değerli sandığı değersizlikler uğrana, yok sayar hakir kılıp kendini. İdamı kaçınılmaz olur ruhun. Ha kendin atmışsın sehpaya tekmeyi ha başkası. Ne fark eder ki..!!🎈SG
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta