Yıllardır hep bir umutla bekliyorum
Kimseler gelip de çalmadı kapımı
Umutlarımla yalnız kalmaya alıştım.
Artık bitsin diyorum bende sensizlik
Gel ne olusun çalsın bu kapının zili
Hep aralık bıraktığım kapım açılsın
Sana sofralar kurayım, yemekler sunayım.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
