Öyle bir yaram var pek bir derinde
Kıymet verenim yok artık yerimde
Çekip başımı alıp ben giderim de
Gidecek, çalacak kapım kalmadı
Anam, babam mevta öldü ikisi
Keşke yaşasaydı, keşke birisi
Onlardan gayrı yalanmış gerisi
Gidecek, çalacak kapım kalmadı
Evlat desen hanıma, beye köle
Onun da hayatı dert, tasa, çile
Bakmıyor yüzüme eşim bile
Gidecek, çalacak kapım kalmadı
Bozuldu sinirim, bozuk ashabım
Kalmadı kimseyle hiç hesabım
Ne bir dostum var ne ahbabım
Gidecek, çalacak kapım kalmadı
Takatim yok ve tutmuyor belim
Kimse gelip de tutmuyor elim
Anlamıyor artık kimseler halim
Gidecek, çalacak kapım kalmadı
Koştuk peşinden, inandık aşka
Gençtik de geldik hep biz meşke
Mevla'nın yüce katından başka
Gidecek, çalacak kapım kalmadı
28.07.2021
Kayıt Tarihi : 20.10.2021 17:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!