Kapat kapıları.
İçeri kitlen,
Sakla yüreğini kitli sandıklara
Sevmek,
kanayan bir yürüyüştür içe doğru,
bir yangını öpmektir susarak
ve düşerken tutunamamaktır bile isteye.
Kapat kapıları.
Söz dinle,
yoksa
bir bakışıla yıkılır
bütün suskunluğun.
Perdeleri de, kapat
ışık sızmasın içeri.
Karanlık gözyaşını saklar.
Yastığın hâlâ kokluyorsa onu,
unutma:
sevgi, gitmeyenlerin değil
gittikten sonra içimizde kalanların adıdır.
Bile isteye sevdik biz,
bile bile yandık.
Bir ömür sustuk,
ama tek bir kelimesiyle
yeniden konuşmaya hazırdı kalbimiz.
Kapat şimdi,
bu şehir anlamıyor bizi.
Kalbini biraz daha ört üstüne,
çünkü sevmek,
yeniden kanamaktır bir yerlerinden
ve hâlâ
gülümseyerek "iyiyim" diyebilmektir herkese.
Salim Diyap
Kayıt Tarihi : 19.7.2025 19:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!