Aynı kapının iki yüzünde günah çıkarıyoruz birbirimize.Kapı katılaşıyor duvar oluyor özümüze. Duvarlar engellerini koymuş dikenli telleriyle.Kaçmak kurtulmak istiyoruz duvarın öbür yüzüne, ellerimiz kan içinde. Hangi kapıya yaslansak sen bir tarafta dağılmış ben kapının diğer tarafında kulak kesmişim her çıkan tıkırtıya.Düşünüyoruz. Düşünüyoruz ve düşüyoruz anlaşılmazlığın soğuk yüzüne. Çok sesli acılar doğurmuşuz diyorum bunca zaman. Mutluluğumuza ait pekte fazla kare kalmamış bizim filmimizde. Zaman yıprattıkça görüntüler de bozulmuş. Zaman yapıcı mıdır yoksa kendini aldatmanın bir başka yolu mu. Aşk Acı çekmenin?
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
belki duvarında resmini çekmek gerekir bu arada. açmak, aşmaktan her zaman kolay değilmidir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta