Kapılar Duvarlar Şiiri - Tahir Azman

Açık kapılar gördüm—
Güneşe açılan,
yaşamla dolup taşan…

Kapalı kapılar da gördüm;
Arkası karanlık, önü sisli…
Duvarlar vardı—
Hayatın yükünü sırtlamış,
dumanına yalnızlık karışmış
bir sigaranın gölgesinde…

Yeni duvarlar görüyorum şimdi;
Canlı renkler fışkırıyor çatlaklarından,
her tuğlası heyecanla atıyor gibi…

Yollar gördüm—
Kıvrıla kıvrıla
maceraya uzanan…

Ve bir yol daha:
Bir çıkmaz sokakta
sessizliğe gömülen…

Ve sen;
Gönül bahçemin
taş duvarlarına yaslanansın.

Tüm yollarım sana çıkar,
ve kapalı kapılarının ardında
ayakta—sonsuz bir heyecanla
seni beklerim…

Taş yollarda yürürken,
bir çiçek bahçesindeymişim gibi
sana ümitle,
usanmadan varmaya çalışırım.

Bizi anlatan o şarkıyı
başa sarıp…
yeniden, yeniden dinlerim.

Yalnızken
hayaline yaslanmak…
yaşama tutunmak
zor gelmiyor bana.

Çünkü—
her baktığımda,
gönlümde senin yansımanla
şekillenir hayatım.

Başlangıçtan doğan,
sona uzanan bu sevda—
bir şarkı gibi
hep başa döner…

Biliyorum:
Bu benim
yarım kalan hikâyem…

Ve biliyorum:
Seninle
tamamlanacak öyküm.