ev içini örtmelerinden (mi)
perdelerin günlük perişanlığı
içimizi örtmemizden (mi) bölük pörçük
birbirimize anlattıklarımız
yakalarımızdaki ışıltılı broşlar gibi
gözlerimizde parıldayan gizlerimiz
kim öğretti bize Furuğ
içimize kapanmanın şehvetini
ah Furuğ! …
bir ortadoğu gecesinde
yoksa sen mi kara perçemlerinin
bıçak pırıltısında hilalken ay
-ve lal olmuş çocukların
senin rahmine tutulmuş; yüzleri hüzün-
ve aslında ne kaldıki
gizleyebileceğimiz
gözlerimiz birbirine aynayken
Kayıt Tarihi : 15.12.2002 16:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!