Kapıyı sen kapattın
ve o an dünya dışarıda kaldı.
Kilit sesi,
bir başlangıcın çığlığıydı,
dokunmanın ilk darbesi,
tenle çarpışan sessizlik.
Ayakta kaldı saat,
bize bakıyordu
ama zaman bizden yana değildi artık,
terimizi sayamıyordu
nefesler birbirine karışırken.
Sırtını duvara yasladığında
bir şey yer değiştirdi içimde.
Dışarıdaki şehir
adını unuttu senin fısıltınla.
Seni ellerimle çözüyordum,
bir bilmeceyi değil,
yanan bir haritayı okur gibi
izlerini ezberleyerek,
sınırlarını genişleterek.
Çok netti her şey:
Yastıkta kalan sıcaklık,
tırnaklarında akşamdan kalan gölgeler,
ve sırtımdan geçen
sessizliğin en ağır adımları.
Bu yaşanıyordu.
Ve ben seni düşünmedim
seni tuttum, seni duydum,
seni gördüm
bir başka duyunun içinden.
Aşk
Kayıt Tarihi : 11.5.2025 13:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!