Sessizlik duvarlardan üzerime çöküyor
nefesim bile taş gibi ağır.
yalnızlık, içeriye sessizce doluyor.
Her nefes, kemiklerime işleyen zemheri gibi soğuk,
her düşünce, bıçak gibi keskin.
Gözlerimi kapatsam da,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta