Şehrin ışıklarına vurulmuş suretiyle,
Camın buharında doğurur bebeğini.
Gözlerindeki kanda boğar babasını,
Taş bebeğini sarmalarken kollarıyla.
Karmaşa sararken bedenini,
Yaşatır her duyulan sesin.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
