Gecenin izmaritleri
Bir bir sönerken yüreğimde
Katrana çalmış göğümün yüzü
Derin bir sensizlik
Sonrası sessizlik…
Ve kadehimden
Akarken damlalar…
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
kan akması,
yüreğin kanaması...
duyguların kanaması...
şiirin kanamamış...
ben, bu şiirini serum niyetine kabullendim ve damla damla aldım.
kutladım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta