9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Sevda nehri kururken, dağların yamaçlarında,
Bil ki, gönül kaleminin son damlasıydı, sana kalan.
Yapay ama içten görünen zafer naraları, aldanışın acı yankısıydı,
Zira, sana adanan her sözün, bir tufanın fısıltısı olduğunu bilmeliydin.
Eflatun laleler yerine, çorak topraklar boy verdi ruhunda,
Çünkü, gönül bahçeni başıboş bıraktın.
Belki bir kartal yuvasından, yükseklerden seslenerek,
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta