Kanatlarımda Esrik Bulutlar

Sarmaşıklar gibi dal olurken sonsuzluğa
Baygın bakışlarının yanağına kuşlar tüner
Alevin dokusuna sığınır bakışlarım
Ellerin toprak
Dizlerin tohum oluverir

Uyusam derinliklerinde sonsuzlukça
Yüreğinin çatılarına düşen damla olsam
Kanatlarımda esrik bulutlar
Saatlerin çarkında kum
İsyankâr yüreğime diz çökse aşk
Anlatsam kırgınlıklarımı sonsuza kadar

Küskün çiçeklerime su döksen her sabah
O kış masalını anlatsan uzaklarda
Yeniden boy verse kıyıda çitlembik
Âşıklar çentiklese taze gövdesini
Ellerin ellerimde dolaşırken ah!
Ben gökyüzünden pamuk toplasam

Ruhunda ömür ayrılıkları tüter iken
Yine bayramlar dikmişsin tenime
Otobüs camlarından taşıyor bakışlarım
İnsanlar yolları dikiyor tenine
Ben sesinin deniz buğusunda üşürüm
Rüzgârın kırbacı değiyor göğsüme
Yaşamak boş bir çerçevedeki hazin gülücük
Sevinçler yeni bir urba çocuk gönlümde