Aklın gülünesi duvarları havalandı, acılı bulutlara, gönülle el sıkıştılar, mavi bir yağmur başladı.
Eğrilmiş gücenikler gördük, bir gün epriyecekler.
Kimse sormayacak kuşlar göç ederken neden geri döndüler birden.
Payımıza düşen seyretmek, aynı insanın birbirine hısım olmayan ellerini.
Alışacağız uzanıp giden,benzermiş gibi duran farklı raylara. Akmadan kuruyan gözyaşlarına
da, ödünç.
Bir öpücük kondu yanağa, bahanesi hazır.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta