Hisirdarcanisina bir sesti di onun kalbi . o ses ki benim yüreğimde şimsekler caktirirdi . O şimşekler oylesine keskin ve gorkemliydi .onu görecek gözleri kan buruyecekti. kana susamış bir aptaldan başkası onun gözlerine bakmazdı. o kadar kana susamisim ki ondan bir an bile gözlerimi ayiramiyordum.
Adeta gözlerim onu görmek için haykiriyordu . Elbette bu haykirislari o duyayamiyordu yada duymak istemiyordu .ben yinede her yerim kan olacağını bille bille ona gidiyordum. oysa o bir cehennem atesiydi beni bitirecekti .ama yinede gittim . Afrodit bille imrenerek bakıyordu ve hep bize imrenecekti .
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta