Kan Portakalı Şiiri - Atılgan Alemdar

sen daha çok severdin, bilirdim
seversin diye sevmek isterdim
soğuktu, ekşir yüzüm yine gülerdim
şimdi ağlayalım kana kana

parmaklarımdan damlardı
dudağının kırmızısı
şimdi yerinde gözyaşları (lanet olsun güzyaşı değil; gözyaşı)
akıyor tuzlu sıcak

kim ne dedi bize kim
yararken bir kan portakalını
bir park taburesinde
giriş saatinin saniyelerini kim
kim durdurdu zamanı
kim kandırdı bizim sevdamızı (lanet olası sevdağ değil; sevda)

artık çare bitmiştir yavrusu
beş vakit duayla cennete gidersek
-ki ne alâ şaraptan vazgeçemiyom artık,
hani gidersek
kavuşuruz

ama kan portakalının ellere bulaşırken verdiği soğukluk
ankara kış şubat akşam malum saat on nazlısı (ki, bu cümlenin ilk harflerini sen yazdın,yazdın ya şimdi ağlayalım kana kana

bekleme boşuna
kapatmayacağım parantezimi