Göl, uyanınca ıslanır
harfler. Kuğu, mevsime teğet
geçer...
Teselli bulmaz balkonlarda,
şaire asırlar süren bir lanet
gibi devredilen emanet: Yarasa
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
ŞAİR; gece karanlığında balkonda otururken ,karanlığın
koynunda yarasalar gibi uçuşan kelimelerle o anı , o at-
mosferi anlatmaya çalışır..Bunu anlatmak zorunda değildir
ama,taşıdığı sanatçı ruhu ,a sırlardan beri onun sırtına
yüklenmiş ve yerine getriemeye zorunlu kılmış lânetli
bir görev gibi onu buna zorlar....İçinden bir ses;" hadi yaz!
Yaz! ...Yaz! .."der..ve kelimeler karanlık içinde uçuşan ya-
rasalar gibi şairin beyninde uçuşmaya başlar ..Hele buna
bir de NEY SESİ eklenrse , söylemeden , yazmadan
nasıl dursun k şair?
Tebirkler Vural Bahadır Bayrıl!....07.a2.2020
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta