İnsan herkes de olanı görür de kendine kör bakarmış. Bende bu ilişki de bakıp da göremeyenim.
Kendime sığınacak liman bulayım içimdeki sevgi boşluğu birinin varlığıyla dolsun, derken farkında olmadan daha da yalnızlaştım.
Senin her halini kusursuz bulurken ağzından cıkan her söze inanırken aslında benide kendine benzetmişsin.
Senin hastalıklı bu hallerinde boğulup gitmişiz... Çok zaman aldı, hatta yıllarım gitti. Kim bilir belki de gelecek olan güzel günlerimi bir hiç uğruna heba ettim.
Senin yalanlarının, sahte sevginin,kirli düşüncelerinin, paraya güce olan zaafını farketmem yıllarımı aldı.
Meğer sendeki sevgi degil de sadece hayatımda yer edinmek için sergilenen bir oyunmuş.
Böyle hüzünlü gecelerde hiç çıkmıyorsun aklımdan.
O olsaydı diyorum o olsaydı hiçbir acı yenemezdi yüreğimi.
Sen yoksun ve ben yokluğuna sarılıyorum.
Senli anıları hatırlayıp tebessüm ediyorum.
Sen yokken bile seninle içimi ısıtıyorum.
Gülüşün geliyor aklıma
Hayatını birleştireceğin insan doğdugun an kaderine yazılırmış. Hayat arkadaşı
Hem senin eksik yanın hemde ruhuna eş olandır.
Benim yanı başımda olmasına rağmen yıllarca bundan habersiz yaşadım.
Ben serhatın her haline yaramazlıklarına şahit olanım. Kalbindeki iyiliği,sevgiyi her zaman gören kişiyim.
Onun için ise ben yaramaz, oyun bozan bir kız çocuguydum. Yani serhatla hem kan bağım hemde can bağım var benim.
Oyun arkadaşımın birgün hayat arkadaşım olacagını nerden bilebilirdim.
Hayatıma zar atsam hep yek gelir.
İnsan hep mi kaybeder. Sanırım bende öyle
Zaten ne zaman düşeş geldi ki
Şans nasıl birşey ise benim sokağımdan bile geçmedi.
Yok mu bu hayatın bir matematiği verseler elimize formülü yazıp sonuça varsak.
İlla deneme yanılma yoluyla mı çözeceğiz.
Çocukluğumdan beri kurduğum hayalin vücut bulmuş halisin.
Sen benim hayallerimin ötesinde bir güzelliksin.
Her halinle mükemmelsin gözümde.
Neyin mükafatısın bilmiyorum ama hayatımın en değerli parçası sensin.
Düşünmek mi?
Senden sonra düşünmeyi bile bıraktım.
Yarını hayal etmek, plan yapmak, herşeye adım adım ilerlemek.
Zehirli sarmaşık gibi sarıyor her zerremi.
Her geçen gün daha fazla acı hissediyorum.
Beynimi ele geçirmiş, zihnim bulanık, hiç mutlu anım olmamış. Sadece acı çektiğimi hatırlıyorum.
Ve her dakika şiddetini arttıran bir ağrı.
Bu öyle bir acı ki aklıma, kalbime hükmediyor. Ruh sağlığım desen tahribat içerisinde.
Sinirden ellerim titriyor kalem bile tutamıyorum. Oysa ne çok severdim yazmayı en çok da seni anlatmayı.
Acıdan bahsediyorlar ya Resulallah senin çektigin acılar bilmeden.
Acıdan söz ediyorlar,
Hz. Eyübün önce malk,mülk sonrasında bütün evlatlarını kaybedip yinede veren Allah alan Allah diye sabrettigini,
Hatta tedavisi olmayan o hastalıga yakalanıp bir başına kaldıgında, her yeri yara bere içinde iken yinede Allaha olan inancından sabrından vazgeçmedi.
Acıdan söz ediyorlar,
Hz. İbrahim ateşe atılacagını, yanacagını bildigi halde son anâ kadar Allaha olan teslimiyetini bilmeden.
Aşk kasımda başkadır derler,
Eğer aşk bir mevsim olsaydı bahar olurdu.
Senin gelişinde mayıstı sen benim baharımdın.
Bir mevsimde kalsan kalbimde en güzel baharımı yaşadım senin teninde.
Herşeye dayanan kalbim bir senin gidişini kaldıramadı.
Senin yokluğunla başladı kışım ve bir daha ısınmayacak bu yüreğim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!