Köpeğin önüne atsan yemez ama insan insanı yer, adına para derler.
Her kapıyı açıp, kapar derler.
Para söz konusu olunca şeytanı öne sürerler.
Para, para dininiz imanınız para.
Ruhunuzu satarsınız üç kuruşa.
Hani senin gözünden adam değildim.
Bir kuş olup uçsam mavi sonsuzluklara
Unuturmuyum içinde kaybolduğum hüzünleri, gözyaşlarım silinir gider mi?
Yada bir karınca olup çekilsem toprağın altına yinede hissedermiyim. Sırtıma yük ettiklerimi.
Mesela bir ağaç olup kök salsam yeşerir mi dallarım. Yoksa yine ayaz vururda sararır mı yapraklarım.
Bir gül olsam yinede kıyıp koparırlar mı dalımdan.
Bulut olup yağmurlar yağdırsam, güneş olup içinizi ısıtsam o zaman kıymet bilir misiniz?
Güvendiğin yerden darbeyi alınca anlıyorsun. En çok da sevdiklerine karşı kendini koruman gerektiğini.
Senin canın nasıl yanar en iyi onlar biliyor.
Düşmanın yaptığı koymuyorda, sevdiklerin vurdumu sırtından düştüğün yerden kalkamıyorsun.
Şimdi derin bir kuyudayım yusuf gibi.
Korkmuyorum yalnızlıktan, karanlıktan hatta ölümün beni bulmasından.
Ama üzülüyorum nefret etmem gerekirken gözyaşı akıtıyorum.
Son darbeyi de sen vurdun.
En güvendiğim yerden kalbi kırık döndüm.
Geçmişimi çöpe çevirdin, güzel olan hatıraları kirlettin.
Bir acıyı daha kaldıramaz yorgun kalbim.
Yoruldum yalanlarınızda kaybolmaktan.
Yağmur olup yağsam üzerine tüm hüzünlerin aƘıp gitse ruhundan,
Teninin her Ƙaresinde izim olsa.
Güneş olup doğsam yada buz tutmuş Ƙalbin benimle çözülse.
Yeniden açsa Ƙapılarını aşƘa.
Düşerken tutundum o güzel gözlerine.
Dillerinden dökülen her sözde, herşeyin güzel olacağına inandım.
Sayende içimde bir umut yeniden başladım.
Sen varken anlıyorum yaşadığımı.
Her günümde aşk yağmurları yağıyor.
Her bir zerrem sen kokuyor.
Sen varsın ya tamamlanıyorum.
Bir bakış da bin anlam.
Hem çocuksu ruhu,
Hem de yorgun bir kadın karşımda.
Saç tellerine kadar kırılmış, sırtında yılların yükü, gözlerinde hayal kırıklıkları.
Ama küllerinden yeniden doğmuş bir kadın karşımda.
Sevdim be
Kendimden vazgeçecek kadar,
Ele güne rezil olacak kadar çok sevdim.
Ayağının altına paspas olup kapında yatacak kadar sevdim.
İnsanlar gider buna engel olamazsın.
Kimisi acısını kimisi izini bırakır.
En çok da iyileştirdiğin, ilacı oldugun kişi gider. Çünkü insanlar iyileştiği zaman ilaç kullanmayı bırakır.
Belki kalbinde acısı bedenin de izi kalıyor ama herkes herkessiz yaşayabilir.
Kimse ile var olmadıgın gibi birinin gidişi de sonun değildir.
Hatta gittigi için sevinmelisin eğer ALLAH
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!