Masanın başında her geçen gün büyüyen bir kambur
İsyan etmedi 1 yıl boyunca ona ayrılan küçücük alana
Yorgun düştü bedeni her gece saat 10.30’da
Ve kamburunu daha da büyültüp sindi kendi içine
Sinebildiği kadar
Sonra ne gördüğünü bilemediğim rüyalara daldı
Belki ders, belki günlük telaş, belki müzik
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Şu satır beni anlattı 'ne çok şey diyorum ve ne çok şey yapmıyorum' nolcak halimiz duman
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta