İstikbal, acılarla, alûde bizi bekler,
Ebedi bir iftirak, gelmiyor mu acaba?
Zevalin elemiyle, derde çok dertler ekler,
Bu yokluktan var oluş, doğmuyor mu acaba?
Sonra bir gün bir akıl, yolda kalbe rastladı,
Kalp bu akla dedi ki; neden ödün patladı?
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
