İstikbal, acılarla, alûde bizi bekler,
Ebedi bir iftirak, gelmiyor mu acaba?
Zevalin elemiyle, derde çok dertler ekler,
Bu yokluktan var oluş, doğmuyor mu acaba?
Sonra bir gün bir akıl, yolda kalbe rastladı,
Kalp bu akla dedi ki; neden ödün patladı?



