Kalp Gözü Açık Şiiri - Sinan Bayram

Şehrin üstüne gece iner yavaşça,
Pencerelerde suskun ışıklar yanar.
Bir piyano sesi, ince bir sızı gibi,
Kalbin en gizli odasına sızar.

Adam yürür, düşünceleriyle yan yana,
Bir ismin yankısı dolanır kulağında.
Kadın, rüyasında başka bir adama güler,
Ve o gülüş, bir hançer gibi batar sabaha.

Maskeler satılır gizli bir dükkânda,
Renkler parlak, ama yüzler donuktur.
Bir davet gelir, mühürlü bir zarfta —
İçinde arzunun soğuk buğusu kokar.

Kapılar açılır, sessizlik içeri girer,
Kadınlar dans eder, gözleri bağlı.
Her adımda bir sır çözülür,
Ama hiçbir hakikat çıplak kalmaz tam anlamıyla.

İsimsiz bir gölge fısıldar:
“Bilmek istiyorsan, görmeyi bırak.”
Çünkü gözler, yalanın hizmetkârıdır;
Gerçeği yalnız kapalıyken anlar kalp.

Sabah olur — maskeler yatakta kalır,
Bir nefes, bir itiraf, bir utanç.
Ve kadın der ki: “Belki de uyanmak,
Sadece yeniden uyumaya benzer biraz.”

Adam susar.
Ama o sessizlik, bütün gerçeği anlatır:
Bir adamın içindeki karanlıkla,
Bir kadının düşündeki ışığın savaşı.

Gözler tamamen kapalıdır hâlâ,
Ama kalp artık her şeyi görür.

Sinan Bayram