Gel gönül aşk kazanında birlikte pişelim
Pişip o kazanda etrafımıza sevgi saçalım
Sabah akşam sevgi ile yatıp sevgi kalkalım
Kalmıyor bu dünya kimseye bize de kalmaz
Sevgi mevsimlerden doğaya can veren bahar
Sevgi sevenlerin gönüllerinde o dur Gülizar
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Kimse pişmeye yanaşmıyor herkes hamlık güzel yaşam böyle güzel diyorlar
İnsan yandıkça dumanı tütüyor da sen delimisin diyorlar senden kaçar oluyorlar
İnsanlardan uzak durmak son seçim hakkıdır sanırım kimsenin olup bitenlerden
Haberleri yok bırak gitsin herkes kendi yoluna tebrik ederim hocam selamlar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta