Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Allahım bu nasıl vahşet
Allahım bu nasıl insanlıktır bu nasıl vahşet
Gözlerime inanamıyorum dehşet içinde kalıyorum dehşet
Mazlum bir toplumu yok ediyorlarken
Tüm dünya insanları seyrediyor hayret
Yoklayın ey insanlar kendinizi
Anlayın artık bu vahşeti
Kalkın rahat yerinizden lütfen bir zahmet
İnsanlık öldümü yoksa diyorum kendime
Ama lütfen ölmesin insanlık hep yaşasın
İnsanlar sevgiyi insanlar aşkı paylaşsın
Savaşlar olmasın masumlar ölmesin
Gülyüzlü çocukların tertemiz yüzleri solmasın
Allahım bu nasıl insanlıktır bu nasıl vahşet
Gözlerime inanamıyorum dehşet içinde kalıyorum dehşet
Mazlum bir toplumu yok ediyorlarken
Tüm dünya insanları seyrediyor hayret
Allahım lütfen dünyayı zalimlere bırakma
Kimse kimseyi öldürmesin ne filistinde ne ırakta
Şeref Köşker
sevgili hemşerim çok muhteşem bir yorum etkileyici
düşündürücü tebrik ediyorum yüreğinize sağlık kaleminiz hiç susmasın
Yine İnsanın Ruh tellerine dokunan bir Şiir.
Gönül dostum şiirinizi okudum. Güzel. Gönlünüze sağlık.
Selamlar.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta