I
Kaf Dağı’na göçünce şiirimin ecesi
Kelam kalemden gitti, diyecek dil kalmadı…
Ciğerimde kanadı şebboyların beyazı
Gülîzarım tarumar, tutacak dal kalmadı…
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
