Kalk Dik Dur Şiiri - Veysel Sari

Doğrul, dik dur, kaldır başını gökyüzüne,
Kimseye tutunmadan, kendi ayakların üzerine.
Sarsılmadan, dimdik dur, hayata meydan oku,
Göster onlara, yenilmezliğini, yiğitliğini, bunu unutma sakın.

Şimdi sıra sende, tanı kendini, bil değerini,
Kim için, ne için çektin bunca, çileyi?
Kollarına kimse tutulmasın, uzatma ellerini,
Kırılamaz, kesilemez olsun, o güçlü ellerin her yerde.

Kaldır başını yerden, dik dur, eğilme sakın,
Bak hepsinin gözlerinin içine, cesurca, korkmadan.
Yüreğindeki yaraları, iyileştirmeye çalışmayasın ,
Acısın ki düştüğünü unutmayasın, aklında olsun her zaman.

Hayallerini, özgürlüğünü geri almak için savaş,
Korku nedir bilme, üzerine git korkusuzca, yılmadan.
Sevdiğini, sevdiklerini, yarınlarını geri kazan,
Hayatla savaş, gerekirse canını feda et, ama sakın vazgeçme.

Göğsünü siper et, susma, isyan et, haykır,
Geri adım atma, eyvallah olmasın kimseye, korkmadan.
Sırtını dönme insanlara, koru kendini ihanetten,
Herkes haddini bilsin, sana saygı duysun her zaman.

Kimsenin derdini çekme, gerekirse sil hayatından,
Yalnız kal, güçlü kal, kendi yolunu çiz, yılmadan.
Kalk, dik dur, ayağa kalk, yeniden başla,
Sen yenilmezsin, sen güçlüsün, bunu unutma asla.