Elif lam ra. İşte dökülmeye başlıyor söylen(e) meyenlerin hüznü kâğıda.
Derler ki kederli gözler aynalara bakamaz, çığlıklarının dile gelmesinden korkarlarmış bakışlarında.
İflahına geç kalmış olanlar aynalarıyla yaklaşsın yeri ve göğü birbirine karışmış dünyamıza
Bir kez ölmek için, bin kez asmak gerekirmiş hayalleri
Eyvah! Geç öğrendik telafisi olmayan mutluluklar dolandı kursağımıza
Kimin bu alın izleri silinmiş seccadeler. Oysa yeryüzüne halife olarak gönderilen bizler değil miydik?
Habil olmak için niyetlenmişken, Kabil ağzı ninnilerle beşikler yapmışız cennetlik yavrumuza
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;