Biz yavaştan çekildik hayattan,
gölge gibi…
ne sesimiz kaldı ne adımız,
birbirimizin bakışında eksildik fark etmeden.
Ayak izlerimizi dalgalar değil,
biz sildik önce.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta