Bir nebze toz olmak var harede.
Su misali akmak var gönülhaneye.
Atmak kalp misali her saniyede.
Kaldı mı şimdi bu şu yalan alemde.
Değer verdiğin için yanmak gerek.
Belaya gözün kapalı dalmak gerek.
Tuttuğun el için ölmek gerek.
Kaldı mı böyle şu yalan alemde.
Dost dediğin koca bir çınardır.
Yol dediğin koskoca bir hardır.
Görmeyen göze tamah olmak faydadır.
Kaldı mı böyle şu yalan alemde.
Dünya serveti gelip geçici.
İnsan dediğin olmuş artık ezici.
Gün dediğin ömürden gidici.
Var mı kalan şu yalan alemde.
İnsan son deminde anlaşılırmış?
Laflarla bir yere kadar varırmış?
Ölmeden sevdiğine sarılmalıymış?
Şimdi var mı böylesi yalan alemde.
Hani verilen sözler sonsuza kadardı.
Bağları kimseler koparamazdı.
Yapılanlar yaraları can gibi sarardı.
Şimdi kaldı mı böyle yalan alemde.
Kayıt Tarihi : 22.9.2025 10:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!