Kaldı Şiiri - Yakup Şimşek

Âhirini geçtik devrin, kıyamete kaç kaldı
Ruhu gitti dünyanın, geriye de hiç kaldı

Bir fil kadar yer bir insan bir öğünde
Mideler tıka basa, ruhlarımız aç kaldı

Canavar yapmamıştır ceylana bunca zulüm
Mazlum eşikte paspas, zalimlerde güç kaldı

Kutsallar ezildi pis ayaklar altında
İnmedi İsa gökten, alınacak öç kaldı

Kullar gözyaşı dökse, bağışlardı Rahman da
Milyonlar yıl ölmeyen milyonlarca suç kaldı

Az gayret olsa bitmezdi koca servet
Dedenin tembelliği evladına borç kaldı

Gömülsek gırtlağa dek gözümüz umut dolu
Batsa bütün kâinat, sarsılmaz inanç kaldı

Bize yapacak çok iş var kısacık bir gündüzde
Peygamber’den bir dâvâ, emanet kılınç kaldı