Kaldı
Karabağda ağ üzüm kaldı
Yiyebilmedim gözüm kaldı
Yahşi yurdum Azerbaycan’dan
Kendim gittim de özüm kaldı
Ah Karabağ, bahtı kara bağ
Şu gönlümün tahtı Karabağ
Sürgün ettiler çıktım senden
Hankenti’nde bir izim kaldı.
Kimse aldırmaz kalp ağrıma
Dünya kulak vermez çağrıma
Hocalı hançerdir bağrıma
Ermeni yaktı közüm kaldı.
Sadık milletti Ermeni
Hainmiş meğer kanı teni
Katmerleşiyor Türkün kini
Hay’la bölecek kozum kaldı.
Ağcakent’te yudum yüzümü
Hıyabanda sildim gözümü
Nuri paşa! Duy bu sözümü,
Topyekun harp tek çözüm kaldı.
Yıldırım! Girdi sözün kayda
Acemden Moskoftan yok fayda
Kopustan’da Tamgalısay’da
Okunabilmez yazım kaldı.
17.04.2012
Kayıt Tarihi : 9.3.2025 13:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!