Zaman değirmeni öğüttü beni,
Ne adım ne sanım ne cismim kaldı.
Çer çöp gibi attı aldı denemi,
Üstümde yeşeren çemenim kaldı.
Bir zaman baharı yazı yaşadım,
Şimdi kış öncesi hazanım kaldı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta