Bilinmez yolların tilkileri aydınlatır patikaları.
Karanlıktan gelen gözler gün ışığına hasret beklerken, kimseler göremez ay ışığında parlayan gözlerimi.
Kalbindeki süveydâ karartır gönlünü; hakikat ortadayken, iftira hakikatin olur yarınlarıma ve içimdeki çocuk ölür senden uzak şafakların aydınlığında...
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta