Yol, bir anda yerin altına kıvrıldı.
Bir kapı belirdi.
Kapının üstünde şu yazı vardı:
> “Kalbini gömmeyen, yeniden doğamaz.”
Çocuk irkildi.
— Nereye gidiyoruz?
Cemil cevap vermedi.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.


