Bir ışığı hayat edinenler o ışığı göremeselerde orada olduklarını bilirler.
Çünkü güneş hiç göremeyenler içinde doğar.
Aydınlığa yüz sürmek güneşin kalbe doğmasıdır.
Kalbinde mum aleviyle yaşamak kendi ruhuna ışık tutmaktır.
Çünkü güneşi yandıran, mumuda yakandır. Yaradandır.
...Aydınlık bir düşüncenin neler değiştirebileceğini duymasıdır ışıksız kaldığında insanın.
Kalbin ışığını yakan ise karanlıklarda dahi aydınlıktır.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta