Kalbin İmhası Şiiri - Osman Akçay

Yaşama fidye verdim her nedense doymadı
Bahtıma tırpan vurup dertten alıkoymadı
Arada göz kırpsa da yüreğimi oymadı
İçimde bir yara var kaybolup gitti kedim

Dumanın ortasında gönlümün tenhasında
Noksanlık aradılar adamın en hasında
Memnuniyet duydular kalbimin imhasında
Olsa da hatalarım ben de insanım dedim

Şıpsevdi olmak bildim çok can yakıcı imiş
Gerçekten seven gönül hasta bakıcı imiş
Sevdiğin yanındaysa zaman akıcı imiş
Sanmayın ki aklımı peynir ekmekle yedim

Utanan yüz kızarır tıpkı ıstakoz gibi
Hissetmez o kendini katiyen takoz gibi
Ufacık bir kusuru kullanmaz bir koz gibi
Bir yastıkta kocamak kabul görmüş bir edim

Seğmenoğlu nadanlar mantar gibi ürerler
Cadılar meclisinde defterini dürerler
Kırk yalanı ekleyip alna leke sürerler
Dalavere yapandan olmaz elbette nedim

Dr. Osman Akçay (Seğmenoğlu)